Sinan Temel

Giriş Tarihi : 13-10-2011 12:20

“Marifet İltifata Tabidir”

Eksik bıraktığımız yönlerimizden biri de takdir etmektir.

Aile hayatında başlar aslında bu problem. Çocuklarımızı yaptıkları olumlu şeylerden dolayı takdir etmeyi bir türlü becerememişizdir. Oradan başlamış bu hastalığımız.

Eksiklik saymışız, gereksiz ve zaafiyet addetmişiz birilerini takdir etmeyi.

“Aferin, çok güzel, bravo, teşekkür ederim, tebrikler” gibi beğeni sözcükleri ağır gelmiş dillere, yürekler kaldıramamış birilerini övmeyi.

Her ne kadar atalarımız “marifet iltifata tabidir” demişlerse de, iltifat denen şeyi becerememişiz. Dilimize dolanmış, söyleyememişiz.

Bu yetmezmiş gibi marifet hâsıl olsun maksadıyla iltifat edenlere de gülmüşüz. Hatta küçük görmüş yağcılık, yalakalık ve yandaşlık yaftası vurmuşuz.

Herkes değil tabi.

Ama hayatlarında doğru dürüst takdir edilememiş/edilmemiş kişiler bunun acısını her fırsatta takdir edenlerden ve edilenlerden almaya çalışmışlar.

Çalışmaya da devam ediyorlar.

Karşı çıkarlar. Karalar sürmeye çalışırlar.

Hayatlarında bir kez olsun “sıradanlığın” dışına çıkmadıkları gibi çıkanlara da hoş gözle bakmazlar.

“Üretmek, yeni şeyler ortaya koymak, geliştirmek” gibi kavramlara yabancıdırlar.

Hele bunu yapanların bir kısmı; kendilerinden değilse, kendi tabelalarından, kendi kulvarlarından değilse asla kabul etmezler.

“Böyle yaparsak kırılır insanlar, şevkleri kaybolur, moralleri bozulur, üretme istekleri yok olur” düşünme kapasitesine ulaşmamışlardır.

Hatta “birilerinin önünü kesersek, azmini ve şevkini kırarsak esas kaybeden memleket olur, insanlarımız olur” itirafından aciz oldukları gibi umursamazlar bile.

Önemli olan engellemektir birilerini. Kendilerinden olmayanın yolunu tıkamaktır gerçek amaçları.

Yoksa hak, hukuk ve hakkaniyet değildir esas niyetleri.

O yüzdendir ki gelişmişliğimiz acınacak haldedir.

O yüzdendir ki, üretmek, yeni şeyler ortaya koymak bize yabancı kalmıştır.

Birbirimizi desteklemek yerine kösteklemeyi, takdir etmek yerine tekdir etmeyi, yoldan taşları temizlemek yerine yola taş koymayı tercih ettiğimiz içindir ki hali pür melalimiz devam ediyor.

Oysa yapılması gereken çok basittir.

Birkaç sihirli kelimeye ağzımızı alıştırmakla başlayabiliriz mesela.

Hangi tarafta olduğuna, nerede durduğuna bakmadan ve de ötekileştirmeden, güzel olan bir şeyi yapmışsa, olumlu bir gelişmeye imza atmışsa birileri, onları takdir etmeyi öğrenebiliriz.

Sadece nefsimizi biraz gıdıklamamız yeterli.

Az bir gayretle hıncımızı ve hasutluğumuzu elimizin tersiyle bir kenara itip yüreğimizi dost edinebiliriz.

İnanın zor değil bunları yapmak.

Hem zor olsa ne yazar ki!

Önemli olan insanlarımızın üretmesi, yeni şeyler ortaya koyması değil mi?

Önemli olan bu sayede memleketimizin kazanması ve gelişmesi değil mi?

Yapmadık da ne oldu?

Kim kazandı, kim kaybetti düşünmüyor muyuz hiç?

Eğer,

Memleketimizin kazanmasını istiyorsak, işe yürekleri kazanmayla başlayabiliriz.

Aklınız yatmadıysa şayet, ya da işinize gelmediyse, yola taş koymaya devam.

Hasutluk etmeye, köstek olmaya devam o zaman.

Memleket kaybetmiş, insanlarımız kaybetmiş ne gam!

ETİKETLER:

Sinan Temel

DİĞER YAZILARI #Adıyaman66yaşında Bu şehir hak ediyor… Dünyanın Ahvalini Soracak Olursanız… Ya odunum? Bölerek çözmek çare mi? Bir olay üç farklı algı Hayalimiz yeşil alan, gerçeğimiz beton bina Eskiler mi güzeldi, eskiden mi güzeldik? Bu bir halk sağlığı savaşıdır Tahta Bavul Cümle âlem? Bana anlattığın hikâyeyi sakın Padişaha anlatma! Gözün Aydın Adıyaman! Diyelim ki, Hizmetiçi Eğitim Enstitüsü… Tanıtım Günlerine dair… Kârda mıyız yoksa zararda mı? Gidişat hiç de iyi değil... Eskisaray Cami Çınarı bir simge aslında… Dünya Adıyamanlılar Günü Fili tarif edenler… İki dinle bir söyle Tereyağının hesabı Önce Mahalleyi kaybettik! Men Dakka Dukka! Keşke Hiç Olmasaydınız! Hz. Safvân b. Mu’attal (ra) Şehre karşı işlenen suçlar… Ulumoğlu Türküsü Elim bir olayın düşündürdükleri… Tecrübe ve hayâl… Kumdan kaleler… Havanda Su Dövmenin Adıyamancası… Her koyun kendi bacağından asılır Çocuklarımızın ayaklarına batan dikenler… Ne yapılırsa yapılsın olmuyor, tutmuyor işte... İlimizdeki Mermer Ocakları ve Bölgenin Ekosistemi 15 Temmuz üzerine… Bu da geçecek, tıpkı öncekiler gibi Çok çalışmamız gerek çook… Edebi dairesi Bize Benzeyip Bizden Olmayanlar Şehre duyarlı nesiller yetiştirmeliyiz Hımbıl gibi bir şey… Eşek anırdı abdest bozuldu Ölçü bozulmaya görsün… Memleket meselesi Yazık oluyor bu şehir’e Hiç oğlu hiçler… Çoğaldık sanıyoruz azaldıkça… Esas sorun, kurtarıcılardan kurtulamaması mı? Köpeğini İdam Eden Çoban Sahabe Hz. Safvan Kur’an ile Buluşturulmalı Adıyaman’da Nevruz Depremin Düşündürdükleri… Kan Emiciler Arayacaksan, şehrini gönlünde ara Yeter ki Efendilerin Canı Sıkılmasın(!) Hangi Balık? Ölçümüzü Yeniden Sorgulamaya Var mısınız? Bizi Doğrultacak İnsanlar Var mı? Hainlerin Değirmenine Su Taşıyanlardan Olmayalım Önce İnsan Olmayı Öğre(t/n)meliyiz Şehir Kültürü Üzerine Asıl Marifet Milli İradeye Sahip Çıkmak Halk Dans Edip Oynamaya Başladıysa! Didişmeden Didinmek Gerek Bu Utanç Bitmeli veya Yaşlı Evleri Sitesi Beraber Çalışabilmek Başarıdır İki Fotoğraf Karesinin Verdiği Mesaj Yaşananlardan Biz de mi Sorumluyuz? Çocuklarımız İnsan Olmayı İnsanlardan Öğrensin Çoğunluğun Yalnızlığı Yakası Dar Gömlek Gibiler Ne Kadar Adaletliyiz? Ah Şimdiki Aklım Olsa… Papa ve Moiz Kendi Memleketine Yabancı Olmak… Aborjinlik Yapalım Süreç Yönetimi ve Aptallık Kimin İşine Yarar? Muhalif Duruş Soba Borusu Şekere Boy Abdesti Aldıranlar Bir Fotoğrafın Hüznü Buyur Buradan Yak Ne Yapmak Lazım? IŞİD’li Adıyaman Kimin İşine Yarar? Körler Ülkesinde Şaşılar Kral Olur Kırılan İlk Cam İhmale Gelmez Memleket Meselesi Adıyaman’ı Tanı(t)mak II Zokayı Yut(tur)mak Saray Soytarısı Uyanık Terzi ya da Çıplak Kral Kulak Misafiri Muhabbeti Yön Verecekler Yönünü Şaşırırsa Eşeğin Gölgesi Adıyaman’ın Üzümle İmtihanı Tottik Meselesi İhtiyaca Binaen Bir Yazı Beş Maymun Hikayesi “Ben İyiyim, Kötü Olan Sensin” Önce Kendi Çizgini Uzat İlk Taşı Günahsız Olanınız Atsın! Ya Benim Odunum? “Ayağını Denk Al” Cahilliğin Çeşitleri Hemşehrilik Dayanışmadır Pis Kokular Geliyor Daha Kötüsü Kokuya Alışmaktır Şişeye Konup Denize Atılacak Yazı Postlara Bürünmüşler… Derviş Hırkası Giymiş Avcılar İnsan Kendine Yakışanı Yapar Çiftçinin Verdiği Ders Haram Olsun! Antika Tipler Dürüstlük Çiçeği Kimin Kimi Yiyeceğine Suyun Akışı Karar Verir Bacağından Asılan Koyunun Verdiği Ders Her Ağzı Olan Konuşmalı mı? Kral, Müneccim ve Eşek Ne Ekersen Onu Biçersin İğneyi Ahırda Aramak Gerekir Önemli Olan Güçlüyken Adil Olmak Maksat Sohbet Çay Bahane İtibar ve Karakter Say ki Sayılasın... Hızır’ı Beklerken Bakışımızın Açısını Belirleyen Unsurlar Adıyaman Görücüye Çıkıyor “Çakal” Sadece Bir Köprü Adı Değilmiş Adıyaman’da Sultan Kim? Adıyaman’ı Tanı/t/mak Zor Olanı Yapmak Öğrencileri Bekleyen Tehlike Sen Yılma Öğretmenim Boğa Bırakın İyiler İyi Kalsın Deve İle Fare Baki Kalan Eşeklik(!)… Risk Nedir? Körlerin Hikayesi Hesap Vermenin Dayanılmaz Hafifliği Memleketim ve Tepkisizlik Üzerine Projeler Kenti Adıyaman Yaşlanmak Bir Dağa Çıkmak Gibidir… Birlikte Ayrılık Seyret, Sus ve Dinle Beynimizdeki Zehir “Hardal Yedirme” Taktiği Dursun Çavuş Filmine Dair Düzeltilmesi Gereken İnsanlar Memleketimin Adını Silin Bu Kulüpten Padişaha Verilen Ders Makam Hırsı Doğum Günü Hediyesi Balıklar Ve Kuşlar Çizgiyi Aşmak Susturucu Takılmış Toplum Denetime Takılmayanlar “Mıh Çık” Sürprizlerle Dolu Şehir; Tokat Size Zahmet Olacak… Başka Şehirler Görmenin Zararları Ubuntu Cahil Cesareti… Bir Teşekkür, Bir Selam “Adıyaman Günleri” Başlıyor… Değerleri Yitirmeye Değer mi? Anmaktan Anlamaya… Harika Bir Memleketim Var Boyda Değil İcraatta Cüce Olanlar Esas Sorunumuz Zihniyet Bakın Bakalım Kimleri Göreceksiniz? Değer Vermek Üzerine Maymun İştahı Bir Öğretmenin Sitemi Haydi, Yeni Köprüler Kuralım Bir Vesile Daha… AKSEB Buluşmaları Farkı Fark Etmek Gönül Vermek Durduğumuz Yer “İyi Olmak” ama Kime Göre? Yine Bir Aralık, Yine Gönlüm Bulanık ''bizim mahalle'' Allah Islah Etsin “Ağzı Olan Konuşuyor” “Büyüyünce Senin Gibi Olacağım” Hayırlı Yolculuklar Öküzlüğüne Bağışlayın! Basit Bir Tercih Arpa ve Saman Bana da mı Lolo? Her Şeyi En İyi Ben Bilirim! Her Deli Üstünü Başını Yırtmaz ki… Freni Nerede? Haddini Bilmek Toplumsal Güven… Toplumda Güven… Topluma Güven… İnsana Dair Notlar Övgü ve Yergi Ayağımı Sıkıyor! Adıyaman ve YGS Sonuçları Eşeklikten Kurtulma