Aborjinlik Yapalım

Doğum günlerinden söz ettiğimde beni ilgiyle dinlediler. “Bunu neden yapıyorsunuz?” diyesordular. “Bizler için kutlama özel bir durumu dile getirir. Yaşlanmanın nesi özel anlayamadık, bunu sağlamak için çaba göstermeyiz ki! Bu kendiliğinden olur.” “Biz daha mükemmel olmayı kutlarız. Eğer geçen yıla oranla daha iyi, daha bilge olmuşsak, bunu kutlarız. Bunu da ancak sen kendin bilirsin ve kutlama partisinin ne zaman yapılacağını sen söylersin.”

…

Bu cümleler Marlo Morgan’ın Avustralya yerli halkı Aborjinlerin anlatıldığı Bir Çift Yürek kitabından.

Dünyanın en ilkel insanlarından kabul edilen Aborjinlerin doğum günü kutlamasına yükledikleri bu anlam beni etkilemişti.

Etkilenmemin nedeni yüklenen anlamı ilk kez duymamdan değil, bunun en ilkel olarak kabul edilen insanlar tarafından dile getirilmesiydi.

Düşünebiliyor musunuz, kendini gelişmiş, medeni, uygar… olarak tanımlayan insanların çoğu zaman hesapsız, anlamsız, amaçsız ve müsrifçe yaptığı bu kutlamaya onlar, bir nevi kâr-zarar açısından bakıyorlardı.

Yani geçen bir yıl süre içerisinde gelişme ve iyileşme, daha mükemmel olma varsa kutlanmaya değerdi. Yoksa kutlamak için özel bir neden yok demektir.

Geçtiğimiz günlerde (ki ilk kez ne zaman başlamış bilmiyorum) Adıyaman’ın il oluş yıldönümü nedeniyle yapılan kutlamaları görüp duyunca Aborjinlerinbu sözleri aklıma gelmişti.

Gerçi cılız bir iki etkinlik dışında pek bir şeyyapılmıyordu ama yine de her yıl mütemadiyen tekrarlanan, etkili ve yetkililerin de katıldığı, zaman ve emek verilen şeylerdi.

Bu anlamda kafa yoran birçok kimse gibi ben de yapılanları anlamsız, gereksiz ve yavan buluyorum. Maksada hizmet eden bir şey yok yani.

Kutlamanın bir nedeni ve gereği olması için ortada bir gelişme ve iyileşme olmalıydı.

Bu konu yıllardır tartışılır ve orta bir yol da bulunamaz ne yazık ki. Yani il olduğundan bu yana kârda mıyız yoksa zararda mı, ortak bir kanaat oluşamıyor kamuoyunda. Siyasi ve yanlı mülahazaları bir kenara bırakacak olursak her iki hali de haklı çıkaracak nedenler var aslında.

Bu tartışmaya girmek istemiyorum.Aksine bir öneride bulunmak istiyorum.

Gelin, her yıl 1 Aralık gününde Aborjinlik yapalım.

Yanlış okumadınız, Aborjinlik yapmayı öneriyorum.

Biraz müphem ve uzun zaman dilimli olan kıyaslama yerine yıllık değerlendirme yapalım.

Başlıklarını veya kategorilerini de ilgili ve yetkililerimiz yapsın.

Yani, sağlık, eğitim, tarım, sanayi, turizm, ekonomi, bilim, spor, sanat, kültür gibi başlıklar belirlensin ve bu başlıklar altında Adıyaman her yıl bir değerlendirmeye tabi tutulsun.

1 Aralık zamanı yaklaştığında belirlenecek ölçütler çerçevesinde yetkili, uzman veya bilirkişiler marifetiyle bir değerlendirme yapılsın.

Mesela az önce söylediğim kategorilerde, bir yıl sonunda il olarak geride miyiz, ilerde miyiz yoksa yerimizde mi sayıyoruz, ortaya konsun.

Eğer yerimizde sayıyor veya geriye düşmüşsek gerekli tedbirler alınsın. Yok, ileride isek, yani bir yıl içerisinde o kategoride bir gelişme, bir iyileşme göstermişsek, o zaman kutlanacak neden var demektir. O zaman kutlamaya değer demektir.

Ama sadece gelişme gösterilen alan veya alanlarda.

Hem kutlansın hem de bunu sağlayan/lar taltif edilsin.

Ve her yıl,ciddi ve sistemli bir şekilde tekrarlansın.

Çok değil, üç, en fazla beş yıl sonunda ciddi bir iyileşme olmazsa ben buradayım.

Ne dersiniz?

Aborjinlik yapmaya değmez mi?

Haydi o zaman, önce mükemmel, sonra daha mükemmel olmak için Aborjinlik yapmaya.

ETİKETLER:

Sinan Temel

DİĞER YAZILARI #Adıyaman66yaşında Bu şehir hak ediyor… Dünyanın Ahvalini Soracak Olursanız… Ya odunum? Bölerek çözmek çare mi? Bir olay üç farklı algı Hayalimiz yeşil alan, gerçeğimiz beton bina Eskiler mi güzeldi, eskiden mi güzeldik? Bu bir halk sağlığı savaşıdır Tahta Bavul Cümle âlem? Bana anlattığın hikâyeyi sakın Padişaha anlatma! Gözün Aydın Adıyaman! Diyelim ki, Hizmetiçi Eğitim Enstitüsü… Tanıtım Günlerine dair… Kârda mıyız yoksa zararda mı? Gidişat hiç de iyi değil... Eskisaray Cami Çınarı bir simge aslında… Dünya Adıyamanlılar Günü Fili tarif edenler… İki dinle bir söyle Tereyağının hesabı Önce Mahalleyi kaybettik! Men Dakka Dukka! Keşke Hiç Olmasaydınız! Hz. Safvân b. Mu’attal (ra) Şehre karşı işlenen suçlar… Ulumoğlu Türküsü Elim bir olayın düşündürdükleri… Tecrübe ve hayâl… Kumdan kaleler… Havanda Su Dövmenin Adıyamancası… Her koyun kendi bacağından asılır Çocuklarımızın ayaklarına batan dikenler… Ne yapılırsa yapılsın olmuyor, tutmuyor işte... İlimizdeki Mermer Ocakları ve Bölgenin Ekosistemi 15 Temmuz üzerine… Bu da geçecek, tıpkı öncekiler gibi Çok çalışmamız gerek çook… Edebi dairesi Bize Benzeyip Bizden Olmayanlar Şehre duyarlı nesiller yetiştirmeliyiz Hımbıl gibi bir şey… Eşek anırdı abdest bozuldu Ölçü bozulmaya görsün… Memleket meselesi Yazık oluyor bu şehir’e Hiç oğlu hiçler… Çoğaldık sanıyoruz azaldıkça… Esas sorun, kurtarıcılardan kurtulamaması mı? Köpeğini İdam Eden Çoban Sahabe Hz. Safvan Kur’an ile Buluşturulmalı Adıyaman’da Nevruz Depremin Düşündürdükleri… Kan Emiciler Arayacaksan, şehrini gönlünde ara Yeter ki Efendilerin Canı Sıkılmasın(!) Hangi Balık? Ölçümüzü Yeniden Sorgulamaya Var mısınız? Bizi Doğrultacak İnsanlar Var mı? Hainlerin Değirmenine Su Taşıyanlardan Olmayalım Önce İnsan Olmayı Öğre(t/n)meliyiz Şehir Kültürü Üzerine Asıl Marifet Milli İradeye Sahip Çıkmak Halk Dans Edip Oynamaya Başladıysa! Didişmeden Didinmek Gerek Bu Utanç Bitmeli veya Yaşlı Evleri Sitesi Beraber Çalışabilmek Başarıdır İki Fotoğraf Karesinin Verdiği Mesaj Yaşananlardan Biz de mi Sorumluyuz? Çocuklarımız İnsan Olmayı İnsanlardan Öğrensin Çoğunluğun Yalnızlığı Yakası Dar Gömlek Gibiler Ne Kadar Adaletliyiz? Ah Şimdiki Aklım Olsa… Papa ve Moiz Kendi Memleketine Yabancı Olmak… Süreç Yönetimi ve Aptallık Kimin İşine Yarar? Muhalif Duruş Soba Borusu Şekere Boy Abdesti Aldıranlar Bir Fotoğrafın Hüznü Buyur Buradan Yak Ne Yapmak Lazım? IŞİD’li Adıyaman Kimin İşine Yarar? Körler Ülkesinde Şaşılar Kral Olur Kırılan İlk Cam İhmale Gelmez Memleket Meselesi Adıyaman’ı Tanı(t)mak II Zokayı Yut(tur)mak Saray Soytarısı Uyanık Terzi ya da Çıplak Kral Kulak Misafiri Muhabbeti Yön Verecekler Yönünü Şaşırırsa Eşeğin Gölgesi Adıyaman’ın Üzümle İmtihanı Tottik Meselesi İhtiyaca Binaen Bir Yazı Beş Maymun Hikayesi “Ben İyiyim, Kötü Olan Sensin” Önce Kendi Çizgini Uzat İlk Taşı Günahsız Olanınız Atsın! Ya Benim Odunum? “Ayağını Denk Al” Cahilliğin Çeşitleri Hemşehrilik Dayanışmadır Pis Kokular Geliyor Daha Kötüsü Kokuya Alışmaktır Şişeye Konup Denize Atılacak Yazı Postlara Bürünmüşler… Derviş Hırkası Giymiş Avcılar İnsan Kendine Yakışanı Yapar Çiftçinin Verdiği Ders Haram Olsun! Antika Tipler Dürüstlük Çiçeği Kimin Kimi Yiyeceğine Suyun Akışı Karar Verir Bacağından Asılan Koyunun Verdiği Ders Her Ağzı Olan Konuşmalı mı? Kral, Müneccim ve Eşek Ne Ekersen Onu Biçersin İğneyi Ahırda Aramak Gerekir Önemli Olan Güçlüyken Adil Olmak Maksat Sohbet Çay Bahane İtibar ve Karakter Say ki Sayılasın... Hızır’ı Beklerken Bakışımızın Açısını Belirleyen Unsurlar Adıyaman Görücüye Çıkıyor “Çakal” Sadece Bir Köprü Adı Değilmiş Adıyaman’da Sultan Kim? Adıyaman’ı Tanı/t/mak Zor Olanı Yapmak Öğrencileri Bekleyen Tehlike Sen Yılma Öğretmenim Boğa Bırakın İyiler İyi Kalsın Deve İle Fare Baki Kalan Eşeklik(!)… Risk Nedir? Körlerin Hikayesi Hesap Vermenin Dayanılmaz Hafifliği Memleketim ve Tepkisizlik Üzerine Projeler Kenti Adıyaman Yaşlanmak Bir Dağa Çıkmak Gibidir… Birlikte Ayrılık Seyret, Sus ve Dinle Beynimizdeki Zehir “Hardal Yedirme” Taktiği Dursun Çavuş Filmine Dair Düzeltilmesi Gereken İnsanlar Memleketimin Adını Silin Bu Kulüpten Padişaha Verilen Ders Makam Hırsı Doğum Günü Hediyesi Balıklar Ve Kuşlar Çizgiyi Aşmak Susturucu Takılmış Toplum Denetime Takılmayanlar “Mıh Çık” Sürprizlerle Dolu Şehir; Tokat Size Zahmet Olacak… Başka Şehirler Görmenin Zararları Ubuntu Cahil Cesareti… Bir Teşekkür, Bir Selam “Adıyaman Günleri” Başlıyor… Değerleri Yitirmeye Değer mi? Anmaktan Anlamaya… Harika Bir Memleketim Var Boyda Değil İcraatta Cüce Olanlar Esas Sorunumuz Zihniyet Bakın Bakalım Kimleri Göreceksiniz? Değer Vermek Üzerine Maymun İştahı Bir Öğretmenin Sitemi Haydi, Yeni Köprüler Kuralım Bir Vesile Daha… AKSEB Buluşmaları Farkı Fark Etmek Gönül Vermek Durduğumuz Yer “İyi Olmak” ama Kime Göre? Yine Bir Aralık, Yine Gönlüm Bulanık ''bizim mahalle'' Allah Islah Etsin “Marifet İltifata Tabidir” “Ağzı Olan Konuşuyor” “Büyüyünce Senin Gibi Olacağım” Hayırlı Yolculuklar Öküzlüğüne Bağışlayın! Basit Bir Tercih Arpa ve Saman Bana da mı Lolo? Her Şeyi En İyi Ben Bilirim! Her Deli Üstünü Başını Yırtmaz ki… Freni Nerede? Haddini Bilmek Toplumsal Güven… Toplumda Güven… Topluma Güven… İnsana Dair Notlar Övgü ve Yergi Ayağımı Sıkıyor! Adıyaman ve YGS Sonuçları Eşeklikten Kurtulma