Ayağımı Sıkıyor!

Eski Roma’nın ünlü generallerinden birinin eşi, dünya güzeli bir kadınmış...
Kültürü, neşesi, ev sahibeliği, zarafeti ve tarzıyla benzeri zor bulunur bir şahane kadın...

Boşanacakları haberi çıkmış, bütün Roma bu haberle çalkalanıyormuş. Yakın arkadaşları bir cesaret konuyu açmışlar generale: “Eşin Roma’nın en güzel, en beğenilen, gıpta edilen kadını” diye başlamışlar, dakikalarca övdükten sonra, sözü şuraya getirmişler;

“Nasıl olur da ondan ayrılmayı düşünebilirsin?”

General bacağını uzatmış:

“Çizmemi beğendiniz mi önce onu söyleyin bana” demiş.

“Çok güzel!” demişler.

“Tay derisinden yapılmıştır. Sicilya’nın en marifetli çizmecisi tarafından, kendi eliyle, benim için yapılmıştır. Bir benzerini Roma’nın hiçbir yerinde bulamazsınız...”

“Belli” demişler arkadaşları;

“Benzersiz derken de haklısın. Ama bunun, bizim sualimizle ne alakası var...?”

Arkadaşlarının merakını iki kelimeyle gidermiş general:

“Ayağımı sıkıyor...”

Bir şeyin herkes tarafından kabul edilmesi ya da bir kimsenin herkes tarafından beğenilmesi mümkün olamayabiliyor. Hatta imkânsız gibi bir şey.

Dıştan ya da dış görünüş itibariyle çoğu kimsenin dikkatini çekip imrendiği, gıpta ettiği şeylerin aslında göründüğü gibi olmadığını bilemezler.

“Dışı beni yakar içi eli” diye bilinen söz de tam bu gibi şeyler için söylenmiştir.

Nice kimseler vardır, ilk anda cazip, kuvvetli, kabiliyetli, iş bitirici, hizmet ehli vb. gibi görünse de işe yarayacak zaman geldiğinde sanıldığı gibi olmadığı anlaşılır.

Birçok şey ya da kimse hakkında yaşanan hayal kırıklıklarının temelinde de bu gerçek yatar.

Bu yüzden “Kazın ayağı sonra belli olur” diye bir söz söylemiştir atalarımız.

“Yolunacak Kaz” sanılan şey bakarsınız tam tersi olur yolmaya başlar.

Ya da “saf ve temiz” bilinen şey iş icraata gelince aksi çıkar.

Bunlar hepsi birer tecrübe tabi.

Bütün herkese ve her şeye de şamil olacak değil elbette.

Ama sonuçta bir gerçek ve her zaman için bu ihtimal vardır.

Bir konu hakkında mümkün olduğunca dışarından bize yansıyan şekline ya da sadece birilerinin anlattıklarına bakıp hüküm vermememiz ve yargılamamız konusunda dikkatli olmamız gerekiyor.

Aceleci davranmamamız gerekiyor yani.

Çünkü bu konuda yaşanan pişmanlıkların telafisi zor olduğu gibi elde ettiğimiz sadece bir “keşke!” olabiliyor.

Tezgâhtaki albenisine kapılıp aldığımız birkaç kiloluk sebze ya da meyvenin telafisi mümkün. En azından atarsın çöpe, yenisini alırsın.

Bir giyecek veya bir eşya da öyledir. Meblağı bazen biraz yüksek olsa da “sağlık olsun” deyip unutabilirsin. Yenisini almanın yollarını bulabilirsin.

Ama söz konusu “insan” olunca, tercih konusu “adam” olunca iş değişebiliyor.

Çünkü çoğu zaman zararı sadece sana değil, senden başka birçok insana hatta tüm memlekete olabiliyor.

Öyle olunca da “pardon” diyene kadar çok şey kaybedilebiliyor.

Ayağımızı sıkmasına aldırmayıp, derisine, ustasına ve görünüşüne aldanıp aldığımız çizme bize hayatı zindan edebilir. Öyle olunca da ayaklarımızdan başlayan sızılar tüm bedenimizi kaplayabilir.

Boşuna dememişler,

“Akılsız başın cezasını masum ayaklar çeker” diye.

ETİKETLER:

Sinan Temel

DİĞER YAZILARI #Adıyaman66yaşında Bu şehir hak ediyor… Dünyanın Ahvalini Soracak Olursanız… Ya odunum? Bölerek çözmek çare mi? Bir olay üç farklı algı Hayalimiz yeşil alan, gerçeğimiz beton bina Eskiler mi güzeldi, eskiden mi güzeldik? Bu bir halk sağlığı savaşıdır Tahta Bavul Cümle âlem? Bana anlattığın hikâyeyi sakın Padişaha anlatma! Gözün Aydın Adıyaman! Diyelim ki, Hizmetiçi Eğitim Enstitüsü… Tanıtım Günlerine dair… Kârda mıyız yoksa zararda mı? Gidişat hiç de iyi değil... Eskisaray Cami Çınarı bir simge aslında… Dünya Adıyamanlılar Günü Fili tarif edenler… İki dinle bir söyle Tereyağının hesabı Önce Mahalleyi kaybettik! Men Dakka Dukka! Keşke Hiç Olmasaydınız! Hz. Safvân b. Mu’attal (ra) Şehre karşı işlenen suçlar… Ulumoğlu Türküsü Elim bir olayın düşündürdükleri… Tecrübe ve hayâl… Kumdan kaleler… Havanda Su Dövmenin Adıyamancası… Her koyun kendi bacağından asılır Çocuklarımızın ayaklarına batan dikenler… Ne yapılırsa yapılsın olmuyor, tutmuyor işte... İlimizdeki Mermer Ocakları ve Bölgenin Ekosistemi 15 Temmuz üzerine… Bu da geçecek, tıpkı öncekiler gibi Çok çalışmamız gerek çook… Edebi dairesi Bize Benzeyip Bizden Olmayanlar Şehre duyarlı nesiller yetiştirmeliyiz Hımbıl gibi bir şey… Eşek anırdı abdest bozuldu Ölçü bozulmaya görsün… Memleket meselesi Yazık oluyor bu şehir’e Hiç oğlu hiçler… Çoğaldık sanıyoruz azaldıkça… Esas sorun, kurtarıcılardan kurtulamaması mı? Köpeğini İdam Eden Çoban Sahabe Hz. Safvan Kur’an ile Buluşturulmalı Adıyaman’da Nevruz Depremin Düşündürdükleri… Kan Emiciler Arayacaksan, şehrini gönlünde ara Yeter ki Efendilerin Canı Sıkılmasın(!) Hangi Balık? Ölçümüzü Yeniden Sorgulamaya Var mısınız? Bizi Doğrultacak İnsanlar Var mı? Hainlerin Değirmenine Su Taşıyanlardan Olmayalım Önce İnsan Olmayı Öğre(t/n)meliyiz Şehir Kültürü Üzerine Asıl Marifet Milli İradeye Sahip Çıkmak Halk Dans Edip Oynamaya Başladıysa! Didişmeden Didinmek Gerek Bu Utanç Bitmeli veya Yaşlı Evleri Sitesi Beraber Çalışabilmek Başarıdır İki Fotoğraf Karesinin Verdiği Mesaj Yaşananlardan Biz de mi Sorumluyuz? Çocuklarımız İnsan Olmayı İnsanlardan Öğrensin Çoğunluğun Yalnızlığı Yakası Dar Gömlek Gibiler Ne Kadar Adaletliyiz? Ah Şimdiki Aklım Olsa… Papa ve Moiz Kendi Memleketine Yabancı Olmak… Aborjinlik Yapalım Süreç Yönetimi ve Aptallık Kimin İşine Yarar? Muhalif Duruş Soba Borusu Şekere Boy Abdesti Aldıranlar Bir Fotoğrafın Hüznü Buyur Buradan Yak Ne Yapmak Lazım? IŞİD’li Adıyaman Kimin İşine Yarar? Körler Ülkesinde Şaşılar Kral Olur Kırılan İlk Cam İhmale Gelmez Memleket Meselesi Adıyaman’ı Tanı(t)mak II Zokayı Yut(tur)mak Saray Soytarısı Uyanık Terzi ya da Çıplak Kral Kulak Misafiri Muhabbeti Yön Verecekler Yönünü Şaşırırsa Eşeğin Gölgesi Adıyaman’ın Üzümle İmtihanı Tottik Meselesi İhtiyaca Binaen Bir Yazı Beş Maymun Hikayesi “Ben İyiyim, Kötü Olan Sensin” Önce Kendi Çizgini Uzat İlk Taşı Günahsız Olanınız Atsın! Ya Benim Odunum? “Ayağını Denk Al” Cahilliğin Çeşitleri Hemşehrilik Dayanışmadır Pis Kokular Geliyor Daha Kötüsü Kokuya Alışmaktır Şişeye Konup Denize Atılacak Yazı Postlara Bürünmüşler… Derviş Hırkası Giymiş Avcılar İnsan Kendine Yakışanı Yapar Çiftçinin Verdiği Ders Haram Olsun! Antika Tipler Dürüstlük Çiçeği Kimin Kimi Yiyeceğine Suyun Akışı Karar Verir Bacağından Asılan Koyunun Verdiği Ders Her Ağzı Olan Konuşmalı mı? Kral, Müneccim ve Eşek Ne Ekersen Onu Biçersin İğneyi Ahırda Aramak Gerekir Önemli Olan Güçlüyken Adil Olmak Maksat Sohbet Çay Bahane İtibar ve Karakter Say ki Sayılasın... Hızır’ı Beklerken Bakışımızın Açısını Belirleyen Unsurlar Adıyaman Görücüye Çıkıyor “Çakal” Sadece Bir Köprü Adı Değilmiş Adıyaman’da Sultan Kim? Adıyaman’ı Tanı/t/mak Zor Olanı Yapmak Öğrencileri Bekleyen Tehlike Sen Yılma Öğretmenim Boğa Bırakın İyiler İyi Kalsın Deve İle Fare Baki Kalan Eşeklik(!)… Risk Nedir? Körlerin Hikayesi Hesap Vermenin Dayanılmaz Hafifliği Memleketim ve Tepkisizlik Üzerine Projeler Kenti Adıyaman Yaşlanmak Bir Dağa Çıkmak Gibidir… Birlikte Ayrılık Seyret, Sus ve Dinle Beynimizdeki Zehir “Hardal Yedirme” Taktiği Dursun Çavuş Filmine Dair Düzeltilmesi Gereken İnsanlar Memleketimin Adını Silin Bu Kulüpten Padişaha Verilen Ders Makam Hırsı Doğum Günü Hediyesi Balıklar Ve Kuşlar Çizgiyi Aşmak Susturucu Takılmış Toplum Denetime Takılmayanlar “Mıh Çık” Sürprizlerle Dolu Şehir; Tokat Size Zahmet Olacak… Başka Şehirler Görmenin Zararları Ubuntu Cahil Cesareti… Bir Teşekkür, Bir Selam “Adıyaman Günleri” Başlıyor… Değerleri Yitirmeye Değer mi? Anmaktan Anlamaya… Harika Bir Memleketim Var Boyda Değil İcraatta Cüce Olanlar Esas Sorunumuz Zihniyet Bakın Bakalım Kimleri Göreceksiniz? Değer Vermek Üzerine Maymun İştahı Bir Öğretmenin Sitemi Haydi, Yeni Köprüler Kuralım Bir Vesile Daha… AKSEB Buluşmaları Farkı Fark Etmek Gönül Vermek Durduğumuz Yer “İyi Olmak” ama Kime Göre? Yine Bir Aralık, Yine Gönlüm Bulanık ''bizim mahalle'' Allah Islah Etsin “Marifet İltifata Tabidir” “Ağzı Olan Konuşuyor” “Büyüyünce Senin Gibi Olacağım” Hayırlı Yolculuklar Öküzlüğüne Bağışlayın! Basit Bir Tercih Arpa ve Saman Bana da mı Lolo? Her Şeyi En İyi Ben Bilirim! Her Deli Üstünü Başını Yırtmaz ki… Freni Nerede? Haddini Bilmek Toplumsal Güven… Toplumda Güven… Topluma Güven… İnsana Dair Notlar Övgü ve Yergi Adıyaman ve YGS Sonuçları Eşeklikten Kurtulma