Yön Verecekler Yönünü Şaşırırsa

İnsanlarımızın beklentileri o kadar boşa çıkarılmış, duyguları ve umutları o kadar çok suiistimal edilmiş ki; öğrenilmiş çaresizliğin en ağır travmasını yaşıyoruz adeta.

Hiçbir yerde görüp duyamayacağınız karamsar sloganlarla memleketi anlatır olmuşuz.

“Sahipsiz memleket” veya “ırgat kenti” ifadelerini dillerde pelesenk eden başka bir memleket var mı bilmiyorum.

Memleket konusunun gündeme geldiği meclislerin kahir ekseriyetinde yaşanan bu durumun çok küçük bir numunesini de önceki gün “Çay Ocağı Sohbetleri”nde yaşadık.

Konumuz kısaca Adıyaman idi. Dünü ve bugünü ortaya koyarak “neden, nasıl, niçin” üçgeninde değerlendirmeler yapıyorduk. Bir kısmı olumlu şeyler söylerken kimilerinde bezginlik, kimilerinde olumsuzluk, kimilerinde ise grilik vardı. Bugüne bakarak gelecek hakkında pek de olumlu konuşmayan hatta bu konuda umutlu da olmayan insanlarımız, kendilerine göre haklı gerekçelerini de anlattılar.

Kim bilir, onların yerinde olsak, belki aynı şeyleri biz de savunurduk.

Bunlar aslında olağan şeyler. İnsanların yaşanan olaylar karşısında umutsuzluğa, bezginliğe veya bitmişliğe düşmeleri normal kabul edilebilir.

Normal olmayan şey bunun toplumsal travmaya halinde top yekun öğrenilmiş çaresizlik sendromuna dönüşmesidir.

Bir memlekette yaşayan insanların siyasetçilerinden, bürokratlarından, kurumlarından, yöneticilerinden ve yönetim şekillerinden umut kesmeleri ne anlama gelir biliyor musunuz?

Eminim biliyorsunuzdur.

Memlekete yön veren kurum ve insanların birbirleriyle kavgalı olmaları, o memleket için yaşanabilecek en büyük talihsizliklerden biridir.

Bir takım halinde aynı amaca hizmet etmek yerine kendilerinin ve yakınlarının menfaati gözeten bir yönetim anlayışı sergilemelerinin yanında bütün öneri ve tavsiyelere kapalı olan bu zihniyetin olduğu yerde elbette ki insanlar, öğrenilmiş çaresizlik travması yaşar.

Günümüzde insanlar ve kuşaklar arası yaşanan kesif bir güvensizlik aynı zamanda kurumlar arası da yaşanmaktadır.

Bunun da tek ilacı iyi bir teknik direktör veya iyi bir maestrodur.

Bir futbol takımı düşünün. Sahadaki oyuncular ne kadar kabiliyetli olurlarsa olsunlar, kendi kafalarına göre oynarlarsa ne olur?

Gayet basit, yerel tabirle “dan dun oyun” olur ve organize bir takım karşısında hezimet kaçınılmaz olur.

İşin ehli, adil ve hakkaniyetli davranan yönetim kadrosu ile işini iyi bilen ve iyi yapan bir teknik direktörle sahaya çıkan bir takım düşünün. Yöneticisi, oyuncusu ve seyircisi ile nice başarılara imza atarlar değil mi?

Başka bir örnek verelim. Ne kadar kabiliyetli olurlarsa olsunlar, hepsinin ayrı makamdan çaldığı bir koro düşünün. Eminim çıkacak sesi düşünmek bile istemezsiniz. Ama iyi bir şef veya maestro yönetiminde koronun sunacağı müziğin tadına doyum olmaz.

Kısaca balığın kokmasındaki örnekten hareketle bir toplumda yaşanan ve gittikçe de yaygınlaşan bir umutsuzluk ve bir karamsarlık varsa bunun ilk sorumlusu o toplumun yöneticileridir, diyebiliriz.

Bir topluma veya bir kuruma güven verecek olanlar da, huzuru sağlayacak olanlar da, sinerji oluşturacak olanlar da, geleceğe yönelik umutlar beslenmesine sebep olacak olanlar da hep yöneticilerdir, idarecilerdir.

Zaten öyle olmasa, yönetmeye veya idare etmeye talip olmazlardı.

ETİKETLER:

Sinan Temel

DİĞER YAZILARI #Adıyaman66yaşında Bu şehir hak ediyor… Dünyanın Ahvalini Soracak Olursanız… Ya odunum? Bölerek çözmek çare mi? Bir olay üç farklı algı Hayalimiz yeşil alan, gerçeğimiz beton bina Eskiler mi güzeldi, eskiden mi güzeldik? Bu bir halk sağlığı savaşıdır Tahta Bavul Cümle âlem? Bana anlattığın hikâyeyi sakın Padişaha anlatma! Gözün Aydın Adıyaman! Diyelim ki, Hizmetiçi Eğitim Enstitüsü… Tanıtım Günlerine dair… Kârda mıyız yoksa zararda mı? Gidişat hiç de iyi değil... Eskisaray Cami Çınarı bir simge aslında… Dünya Adıyamanlılar Günü Fili tarif edenler… İki dinle bir söyle Tereyağının hesabı Önce Mahalleyi kaybettik! Men Dakka Dukka! Keşke Hiç Olmasaydınız! Hz. Safvân b. Mu’attal (ra) Şehre karşı işlenen suçlar… Ulumoğlu Türküsü Elim bir olayın düşündürdükleri… Tecrübe ve hayâl… Kumdan kaleler… Havanda Su Dövmenin Adıyamancası… Her koyun kendi bacağından asılır Çocuklarımızın ayaklarına batan dikenler… Ne yapılırsa yapılsın olmuyor, tutmuyor işte... İlimizdeki Mermer Ocakları ve Bölgenin Ekosistemi 15 Temmuz üzerine… Bu da geçecek, tıpkı öncekiler gibi Çok çalışmamız gerek çook… Edebi dairesi Bize Benzeyip Bizden Olmayanlar Şehre duyarlı nesiller yetiştirmeliyiz Hımbıl gibi bir şey… Eşek anırdı abdest bozuldu Ölçü bozulmaya görsün… Memleket meselesi Yazık oluyor bu şehir’e Hiç oğlu hiçler… Çoğaldık sanıyoruz azaldıkça… Esas sorun, kurtarıcılardan kurtulamaması mı? Köpeğini İdam Eden Çoban Sahabe Hz. Safvan Kur’an ile Buluşturulmalı Adıyaman’da Nevruz Depremin Düşündürdükleri… Kan Emiciler Arayacaksan, şehrini gönlünde ara Yeter ki Efendilerin Canı Sıkılmasın(!) Hangi Balık? Ölçümüzü Yeniden Sorgulamaya Var mısınız? Bizi Doğrultacak İnsanlar Var mı? Hainlerin Değirmenine Su Taşıyanlardan Olmayalım Önce İnsan Olmayı Öğre(t/n)meliyiz Şehir Kültürü Üzerine Asıl Marifet Milli İradeye Sahip Çıkmak Halk Dans Edip Oynamaya Başladıysa! Didişmeden Didinmek Gerek Bu Utanç Bitmeli veya Yaşlı Evleri Sitesi Beraber Çalışabilmek Başarıdır İki Fotoğraf Karesinin Verdiği Mesaj Yaşananlardan Biz de mi Sorumluyuz? Çocuklarımız İnsan Olmayı İnsanlardan Öğrensin Çoğunluğun Yalnızlığı Yakası Dar Gömlek Gibiler Ne Kadar Adaletliyiz? Ah Şimdiki Aklım Olsa… Papa ve Moiz Kendi Memleketine Yabancı Olmak… Aborjinlik Yapalım Süreç Yönetimi ve Aptallık Kimin İşine Yarar? Muhalif Duruş Soba Borusu Şekere Boy Abdesti Aldıranlar Bir Fotoğrafın Hüznü Buyur Buradan Yak Ne Yapmak Lazım? IŞİD’li Adıyaman Kimin İşine Yarar? Körler Ülkesinde Şaşılar Kral Olur Kırılan İlk Cam İhmale Gelmez Memleket Meselesi Adıyaman’ı Tanı(t)mak II Zokayı Yut(tur)mak Saray Soytarısı Uyanık Terzi ya da Çıplak Kral Kulak Misafiri Muhabbeti Eşeğin Gölgesi Adıyaman’ın Üzümle İmtihanı Tottik Meselesi İhtiyaca Binaen Bir Yazı Beş Maymun Hikayesi “Ben İyiyim, Kötü Olan Sensin” Önce Kendi Çizgini Uzat İlk Taşı Günahsız Olanınız Atsın! Ya Benim Odunum? “Ayağını Denk Al” Cahilliğin Çeşitleri Hemşehrilik Dayanışmadır Pis Kokular Geliyor Daha Kötüsü Kokuya Alışmaktır Şişeye Konup Denize Atılacak Yazı Postlara Bürünmüşler… Derviş Hırkası Giymiş Avcılar İnsan Kendine Yakışanı Yapar Çiftçinin Verdiği Ders Haram Olsun! Antika Tipler Dürüstlük Çiçeği Kimin Kimi Yiyeceğine Suyun Akışı Karar Verir Bacağından Asılan Koyunun Verdiği Ders Her Ağzı Olan Konuşmalı mı? Kral, Müneccim ve Eşek Ne Ekersen Onu Biçersin İğneyi Ahırda Aramak Gerekir Önemli Olan Güçlüyken Adil Olmak Maksat Sohbet Çay Bahane İtibar ve Karakter Say ki Sayılasın... Hızır’ı Beklerken Bakışımızın Açısını Belirleyen Unsurlar Adıyaman Görücüye Çıkıyor “Çakal” Sadece Bir Köprü Adı Değilmiş Adıyaman’da Sultan Kim? Adıyaman’ı Tanı/t/mak Zor Olanı Yapmak Öğrencileri Bekleyen Tehlike Sen Yılma Öğretmenim Boğa Bırakın İyiler İyi Kalsın Deve İle Fare Baki Kalan Eşeklik(!)… Risk Nedir? Körlerin Hikayesi Hesap Vermenin Dayanılmaz Hafifliği Memleketim ve Tepkisizlik Üzerine Projeler Kenti Adıyaman Yaşlanmak Bir Dağa Çıkmak Gibidir… Birlikte Ayrılık Seyret, Sus ve Dinle Beynimizdeki Zehir “Hardal Yedirme” Taktiği Dursun Çavuş Filmine Dair Düzeltilmesi Gereken İnsanlar Memleketimin Adını Silin Bu Kulüpten Padişaha Verilen Ders Makam Hırsı Doğum Günü Hediyesi Balıklar Ve Kuşlar Çizgiyi Aşmak Susturucu Takılmış Toplum Denetime Takılmayanlar “Mıh Çık” Sürprizlerle Dolu Şehir; Tokat Size Zahmet Olacak… Başka Şehirler Görmenin Zararları Ubuntu Cahil Cesareti… Bir Teşekkür, Bir Selam “Adıyaman Günleri” Başlıyor… Değerleri Yitirmeye Değer mi? Anmaktan Anlamaya… Harika Bir Memleketim Var Boyda Değil İcraatta Cüce Olanlar Esas Sorunumuz Zihniyet Bakın Bakalım Kimleri Göreceksiniz? Değer Vermek Üzerine Maymun İştahı Bir Öğretmenin Sitemi Haydi, Yeni Köprüler Kuralım Bir Vesile Daha… AKSEB Buluşmaları Farkı Fark Etmek Gönül Vermek Durduğumuz Yer “İyi Olmak” ama Kime Göre? Yine Bir Aralık, Yine Gönlüm Bulanık ''bizim mahalle'' Allah Islah Etsin “Marifet İltifata Tabidir” “Ağzı Olan Konuşuyor” “Büyüyünce Senin Gibi Olacağım” Hayırlı Yolculuklar Öküzlüğüne Bağışlayın! Basit Bir Tercih Arpa ve Saman Bana da mı Lolo? Her Şeyi En İyi Ben Bilirim! Her Deli Üstünü Başını Yırtmaz ki… Freni Nerede? Haddini Bilmek Toplumsal Güven… Toplumda Güven… Topluma Güven… İnsana Dair Notlar Övgü ve Yergi Ayağımı Sıkıyor! Adıyaman ve YGS Sonuçları Eşeklikten Kurtulma