Akbabalar Gülümserken…

Hangi hikayeyi dinlesek de en çok yaşanmışlıklar, yarım bırakılanlar, çok görülenler kanatır yüreğimizi. Savaşların çirkin yüzüne tanıklık edenlerin gerçek duygularına kim tercüman olabilir ki ? O yaşanmamışlıkları, yarım bırakılanları kim tamamlayabilir ki?

Neler söylenmeli savaşlar üstüne? Büyük pastayı koymuşsun ortaya Tanrım, pastanın ortasına kadınları, çocukları, gençleri… Masanın etrafında kol kola girmiş akbabalar, halaya durmuşlar sanki, her birinin görevi kendilerince noterlik yapmak. Fırsatını kim bulsa önce diğerinin leşine konacak.

Yazın uzun ve sıcak günlerini savaştan beslenen savaş çığırtkanlarının çığlıklarıyla geçirdik. Savaş, öfkeleri yok etmedi, biledikçe biledi ve insanlık düşmanlarının iştahını daha da kabarttı. Kapalı kapılar arkasında büyük pastanın bölüşümünde kime ne düştü, kim ne dedi bilmiyoruz. Ama şunu biliyoruz: Savaşı isteyenler kana susayanlardı, onların umurunda değildi yitip gidenler, yurdundan edilenler, sürgünler... Demokrasi sevdalısı kesilmiş başımıza, demokrat olmayanlar, egemenler, iktidarlarını süreklileştirmek isteyenler.

Bize demokrasi dersi verenlerin ve onları destekleyenlerin başarıları Irak’ta hala sergilenmekte. Artık, ne ana haber bültenlerinde yer alıyor ne de son dakika haberi olarak veriliyor orada yaşananlar. Her gün orada bombalı araçlar patlıyor: 70-80 ya da 90 ölü… Haber kısa, telaffuzu kimilerince kolay…

İşgal edilmiş şehirlerin bütün sokakları kan ve bela kokuyor.

Kuşlar havalanmaya çalışırken devreye giriyor keskin nişancılar, her köşe başını mesken tutarak.. Kuşlar dağılıyor, düşüyorlar yerlere, sürükleniyorlar köşelere, ara sokaklara ama yine de yılmıyorlar, yıldırmaya çalışıyorlar cellatlarını. Başka kuşların ölümüne üzülüp gözyaşı dökenler kendi kuşlarının ölümüne seviniyorlar. Bazı akbabalar başlarını kuma gömerken, bazıları da niyet okumaya devam ediyor.

Gözü pek gençlerin sokakta büyüyor Tanrım , diye bağırıyor asi bir genç, ellerini havaya kaldırarak. Bir heybesinde kardeşlik diğerinde barışı taşıyarak düşüveriyor topların, tüfeklerin arasına. Sesler ve sisler birbirine karışıyor sokakta. Yığılıveriyor bir başka genç onun yanına, sitem sözcükleri bile dökülemiyor dudaklarından. Fırsatları olsa, ‘ Bize demokrasi dersi verenlerin oyunu bu, oyuna gelmeyin diyecekler belki de . Bunu söyleyecek zamanları bile olmuyor.

Bir günümüzü sıkıntılarla, kaygılarla geçmişe gömerken diğer günün sabahına bir başka gerçekle uyanıyoruz.. Ne zaman ‘’ Bir gün kadınlar da özgürlük şarkısı söyleyecek elbet .’’ desem bir kadın daha saçlarından sürükleniyor köşe bucak, bir kadın daha vuruluyor sokak ortasında. Birken ikiye, ikiyken beşe katlandı kadın cinayetleri. Katmerleşen koca şiddetiyle baba şiddeti yarışır oldu adeta. Bir baba, kızını kalbinden vurmuş, sağken bir türlü ulaşamadığı yere… Sırtından vursaydı kızını ‘’kalleş’’ olarak nitelendirilecekti ya, gurur meselesi yapmış anlaşılan. Tüm kinini, zavallılığını 17- 18 yıldır ulaşamadığı kalpten çıkarmış. Bileklerindeki kelepçeyle gururla yürüyor olmalı, kızını yok etmenin mutluluğunu yaşıyor zavallı ( ! ) Artık ölse de gam yemezmiş. ( ! ) Şiddet içeren tüm kelimelere isyan ediyor kalbim, diri diri gömülen umutlar karşısında tutuluyor dilim. Dünyanın her tarafında kadına yönelik şiddet haberleri geliyor. Kadın örgütlendikçe, güçlendikçe korku salıyor hükmetmeyi sevenlerin kalbine.

Sudan’da bir kadın akrabası olmayan bir erkeğin arabasına bindi, diye kırbaçlanıyor güvenlik memurları tarafından . Her bir kırbaç kadının çığlıklarını gömüyor dört duvar arasına.. Kadın ‘’ ah’’ çektikçe erkeğin yüzünde sanki bir ‘’ oh’’ fırlıyor. Öldürülmekle, dövmekle kadınların yılacağı sanılıyor. Kadın kendini var kılmaya çalıştıkça erkek şiddeti o oranda artıyor. Savaş ve kadınların kaderi aynı noktada birleşiyor.

Ey yaşamın büyüklüğüne ve yaşanabilirliğine kendini adamış insanlar! Akbabaların gülümsemesine izin vermeyin!

ETİKETLER:

Aynur Sel

DİĞER YAZILARI Namuslu Bir Ömür Üstüne Mart’ın Kadınları Bir Kadın, Bir Kadın Daha… Göç yollarında kadınlar…. Tencere Dibin Kara… Acıları Ortaklaştıramamak Adalet Hiç Uğramadı Buraya Babalar Ve Oğullar Camdandı Zeytin Dalı, Kırıldı… Çarpışan Kelimeleden Çıkan Çocukluk Kuyruklu Yalan ( Lar) Altında Bir Dağ Çiçeğidir Ömrün Tarım İşçilerinden Geriye Kalan … Güle güle içki, sıradaki gelsin ! Boşanmaların nedeni kadın mı? Ceylan’ın Makarnası Ses’leri Yitirmek Gençliği Yutma Vaktidir Şimdi 14 Şubat Ve Kadın Cinayetleri Sen de mi brütüs? Yaşam mı? Üstü kalsın! Zaman neyi unutturur? ‘’ Acıtan gerçek’’ Kurgu Ve Gerçek Baykuş Despot Bir Adamla Kimliksizleştirilen Bir Kadının Demokrasisi Seslerle Vicdanlara Dokunmak Yaşasın ! Herkes kadın doğum uzmanı ( !) Uslu Olmak Ya Da Olmamak Her Şehrin Hikayesi Bir Diğerine Benzer ‘’ Şimdi yeni şeyler söylemek lazım ’’ Görünen Köyün Meçhul Olmayan Hali Hangi sokağın, nerenin çocukları? ‘’ Ne Vakit Bir Yaşamak Düşünsem ’’* Rüyası Unutturulan Adam Tarih Ve Fil Akbabalar Ve Kelebekler Çıplak Kral ESKİ YILın YENİsi Aperatif Yazı Efsane Hüso Soraya’yı Taşlamak 20 Kasım’ın Düşündürdükleri N. Ç. Vicdanın milliyeti olur mu? Nazım Hikmet Ve Hasret Sanatçının Sosyal Sorumluluğu Yazmak insanı mutsuz eder mi? Mevsimlik Çocuk İşçilerin Dramı Matrak bir film! Ayardan Düşen Polemikler Liste(Siz)Ler İnsan Yaşadığı Yere Benzermiş Basında Deprem Normal doğum mu, o da ne? Enstantaneler Garip Bir Kayıp İlanı Gülelim mi, ağlayalım mı? Kayıt Altına Alınamayan Kayıplar Gidenlerin Ardından Arife tarif gerekmez ya arif yoksa? Mecnunun Leylası Kadınlar Yürüyor ‘’ Ben sizin babanızım, ben ne dersem o olur.’’ Duyarsızların Duyarlılığı İnce Dokunuşlar Ultra Özgürlük Kirli Yüzlere Maske Kaymaklı Şiddet Satılıyor Çelişkiler Yumağı Maden İşçileri Demokrasi kaç lira? Kadın Ve Nehir Arayış Düello