“Acıdan söz et bana
Bıçak gibi...”
Yıkık kubbelerden virane bahçelerden...
Sonra cennetten cehennemden...
Sonra bir dikişte beni kahreden sevgiliden...
...Sonra yufka yüreklilikten...
Sonra devlet-i ebed müebbetten, sonra ilayı kelimetullahtan...
Sonra doğmamış çocuğun işlenmemiş günahından...
Sonra bekâretin kutsallığından, bu çağın rezaletinden...
Sonra memleket türküsünden…
Sonra çağdaş idarecilikten… “Toplum bilinci”likten…
Ve birde lider ferasetinden… Dalkavuklardan, yalakalardan.
Kraldan ve soytarısından…
Ve ucuz kahramanlıktan, Donkişot’tan…
Ve bazen it dalaşmasından, hain köpekten…
Sonra... Sonra... Sonra...
En nihayet "Araf’tan" sesleniyorum sana...
Adalet-i mahza için…
Yalnızlık adına, yalnızlığın şerefine
Ve beni ben yapan değerler manzumesi adına yaşadığım hep kahırlardan...