Öteden beri dikkatimi çeken; fakat bir türlü uygun zemini bulamadığımdan dolayı değinemediğim yabancı hayranlığımızı, ÖSYS sonuçlarının belli olup velilerimizin çocuklarını ilçe dışındaki dershanelere gönderme hastalığı depreştiğini görünce bu zeminin oluştuğuna kanaat getirerek bu konuyla alakalı düşüncelerimi sizlerle paylaşma ihtiyacını hissettim.
Zülf-ü yare dokunacak belki; ama yazılması gerektiğini düşünüyorum. Benliğimizi kemiren bu hastalığa halk olarak hepimiz yakalanmışız. Belli bir noktaya gelmiş insanımıza, bu doktor, mühendis, öğretmen olur veya ticari olarak belli bir noktaya gelen bir insanımıza, en basitinden kendi ismiyle hitap ederken aynı konumda dışarıdan gelen birine yaklaşım tarzımız derin saygılarımızı bildirecek şekilde hitap olmuyor mu? Yanlış anlaşılmasın ben dışarıdan Çelikhan' a hizmet için gelenlere gösterilen bu alakadan şikayet etmiyorum. Aynı ilgi, alaka ve saygının kendi insanımıza gösteremeyişimizden muzdaribim. Dışarıda çalışan çok değerli hemşehrimizin bu ve bunun gibi sebeplerden ötürü ilçeye dönemeyişlerini belirten şikayetlerine çok şahit olmuşluğum vardır.
Şimdi başa dönüp ÖSYS sonuçlarının açıklanıp velilerimizin çocuklarını dışarıya yazdırma gayretlerine şahit olunca bu hastalığın yine depreştiğini görüp içi acıyan sadece ben miyim, diye sorduğum çok olmuştur kendi kendime.
Dikkat ettiyseniz Çelikhan Dershanesinin, açıldığından bu yana, kalitesi ve başarısı sürekli artmıştır. Buna en yakından şahit olanlardan biriyim. Hele bu son sene OKS' de %80, ÖSYS' de%32 başarıyla Türkiye ortalamasının 8 katı üstüne çıkan, insanın içini içine sığdırmayan bir tablo var karşımızda. Bu başarı grafiğine rağmen insanımızın dışarıya karşı sürekli olarak kendini bu kadar açık tutması gerçekten ibret vericidir. Nerden bakarsak bakalım ÖSYS' ye hazırlanan yaklaşık 500 öğrencimiz var. Bunların yarıdan fazlası dışarıyı tercih ediyor. Tabi tercih edenlerin çoğu da başarı olarak daha iyi durumda olanlar. Dışarıya giden bir öğrenci neredeyse 5000 YTL maliyetle seneyi kapatmaktadır. 300 öğrencinin dışarıya gittiğini kabul edersek bu 1,500 YTL yani 1,5 TRİLYON etmektedir ki ilçemiz için gerçekten çok büyük bir meblağın her sene dışarıya çıkması demektir. Ben burada buna değinmeyeceğim; çünkü ayrıca bir yazı konusu olabicek bir mevzu. Üç senenin sonuçlarına şöyle bakıyorum da dışarıya gidenler iyi öğrenciler olmasına karşılık Çelikhan Dershanesine devam eden öğrencilerin daha yüksek bir başarı grafiğine sahip olduklarını görmemeye imkan yoktur.
Şimdi sorarım size, bu başarı böyle ortadayken hala dışarıyı tercih edişimizin yabancı yani dışarı hayranlığından başka bir izahı var mıdır?
Şehrin cazibesine yitik verdiğimiz hem de buradayken başarıları iyi bir seviyede olan onca evladımız varken, kalanlara yazık etmek için böylesine büyük bir çaba içine girişimizin sebebi ne olabilir ki?
Yol yakınken gelin bir daha düşünelim. Çelikhan Dershanesi bir ilk olsun ve böylelikle insanımıza sahip çıkıp makus talihimizi kırmanın ilk adımını atalım.
Belli mi olur, belki de kırarız değil mi?Saygılarımla
Fahrettin Çelik
YALNIZLIK KORKUSU…
Erkan Altaş
HASAR TESPİTİ
Adnan Boynukara
ABD ve İsrail’in “Büyük Savaş” Arzusu
Mücahit Bilici
Son Bakışta Şair
Necati ATAR
ŞEYTANDAN ATEŞTEN BELADAN KAÇAR GİBİ KAÇIN ROMAN OKUMAYANLARIN DÜNYASINDAN
Aynur Sel
Namuslu Bir Ömür Üstüne
Sabri Altun
Bebeklerin Gücü....
Sinan Temel
#Adıyaman66yaşında
