Sadık Yalsızuçanlar ya da bize elifin hakikatini yalnızlığın çölünde öğreten bir ustamız. Onu ilk çocukluğumun okuma hevesiyle yandığımız bir dönemde tanımıştım. Hafızam yanıltmıyorsa köprü dergisinin 80’li yıllarındaki bir sayısı olsa gerek Hacettepe Üniversitesinin önünde genç bir delikanlı ile muhabirin siyah beyaz bir fotoğraf karesinde gür saçları beyefendi oturuşuyla görmüş ve şöyle demiştim;“işte gerçek bir edebiyatçı” … O zaman bir yarışmada aldığı dereceyle ilgili bir sohbetti okumuş ve;“umarım yitirilen kişiliklerden olmaz diye bir dua geçirmiştim… Zaman nelere gebe değil ki… Bir gün Ahmet Kabaklı Hocanın bir eserinde “Türkiye’nin yeni ve modern tartışılmaz yönleri olan birisi” olarak tarif edilmesi beni gururlandırmıştı. Tıpkı bir ağacın dallanıp serpilmesi gibi Sadık ağabeyde anlaşılmazlık teranelerine rağmen dallarıyla ve inandığı değer yargılarından taviz vermeyerek “elifin yapayalnızlığını” onlarca eseriyle son verdi. Bir hakikat eri olarak bazen “gerçeği inciten papağanıyla” bazen “yolcu “suyla gönüllerimizde hakikatlerin yeşermesine vesile oldu. Belki de tevazu sahibi kişiliği ya da üstadından aldığı ders olsa gerek şan şöhretten ziyade buz parçası olan enaniyetini havuzda eritmeyi yeğledi. Rabbim bu sadıkiyetini muhafaza ettirir inşallah… Yazın rehaveti ortamında kaçma yollarını ararken yeni bir baharı yaşamama vesile olan yeni bir buluşma beni böyle bir zaman tünelin gezdirdi. Sevgili kadim dostum Sabri Altun Ankara’yı ziyaret etme gerekliliği yanında bulunmam için bazı engeller çıkması beni de üzmüştü çar naçar uçak biletini alırken; “yalnız uçsan da iyi haberlerle döneceğini hissediyorum” demiştim. Bu hengâmede Ankara’da bulunduğu sürece yaptığı temaslarla ilçemizi daha iyi tanıtmanın yollarını aramıştı. Bu arada sevgili dostumuz ve bir Çelikhan sevdalısı olan Ömer Korkmaz Bey her türlü desteği vermiş ve Sadık beyle de tanışmasına vesile olmuştu. Kendisine müteşekkiriz. Bu sohbet toplantısında Sadık Beyin Çelikhan hakkındaki düşünceleri doğrusu bizi memnun hatta heyecanlanmama sebep olmuştu. Ve ondan öte aramızda olması yeni dostluklar yeni ve yeniden buluşma adına müjdeli geleceğin habercisi idi. Ve bir zamanlar örnek aldığımız yazarımız artık bizim aramızda. Suat Alkan’dan yıllar aradan sonra Çelikhan hakkında bu kadar içten yazan yeni bir yüz ile karşı karşıyayız. Hoş geldiniz Safalar getirdiniz Sevgili sadık bey… Bir köşe yazınızda “ey küfür ve küfranı neşreden bedbaht ruh” diye birilerinin yüzüne haykırmış ve bunlarla aynı havayı soluduğunuzdan utandığınızı yazmıştınız Bunu “cellâtlarla aynı kapta yaşamak gibi” tarif etmiştiniz o kasavetli günleri… Ne de çabuk geçti… Ama yazdığınız hakikatlerin yerine beraber yaşayacağınız dostları artık göreceksiniz inşallah… Ve aynı havayı soluklamayı istediğiniz manevi dostlar bulacaksınız. Biz sizi aramızda görmekten şeref duyarız yeniden hoş geldiniz Çelikhan sitesine ve Çelikhan’a. Buna vesile olan davası ve derdi Çelikhan olan başyazarımız Sabri Bey ve gönül dostumuz Ömer Beye de biz Çelikhanlılar olarak gönül dolusu teşekkürlerimizi iletiyoruz. Selam ve sevgilerimle…