Merhaba sevgili dostlar, nihayet kalemimden akan ve kendime has üslubumla biriktirmiş olduğum şiirlerimi, azda olsa bir iki hikâyeyi ‘‘Ağrıyan Kalbim’’de birleştirme imkânım oldu. Kendi imkânlarımla çıkarıp sizlerle paylaşmak istedim. Belki bu mesajı okurken olabilir bir gariplik hissedebilirsiniz, oda doğaldır. Ben biliyorum günümüzde artık kitap çıkarmak bir yandan akolay, bir yandan zordur. Çünkü günümüzde artık yaşamak bile zorlaştı, hayat şartları, koşulları değişti. Umarım bu ikinci çalışmamda elinizde gelen imkânları sunarsınız. Beni yalnız bırakmazsınız. Benim hayatta tek sığındım şey yazmak, çünkü günümüzde hayatından düşen nağmeleri kimseyle paylaşamam ve bunun sonucunda paylaşacağın kişiden güven duyamamam, istediğin karakteri göremem söz konusudur. Beni yanlış anlayamayacağınızı düşünüyorum, amacım gerçekleri söylemek, paylaşmak. Her hangi kişi veya kişileri aşağılamak değildir. Popüler olmak, gündemde kalmakta değil sadece dediğim gibi bir şeyler paylaşmak. Bunun yanında doğruları bulabilmek. Belki birçok kişiye göre güzel veya kötü şiirlerim vardır ama ne olursa olsun benim doğru yolda gittiği mi düşünüyorum. Günümüzde birçok gencin kötü yollara giriştiğini, düştüğünü söyleyebilirim.                                             
                       Birinci çalışmamda sunmuş ve yapmış olduğum medeni cesaretten dolayı çok kişi tebrik etti, kutladı. Buda beni sevindirdi tabii ki ne yalan söyleyeyim. Ne olursa olsun benim şiirden ayrılmam söz konusu olamaz, istesemde ayrılamam, çünkü şiire öyle bir bağlandım ki anlatamam. Kısaca biz buna hastalık dersek daha mantıklı olur bence. Azda olsa birkaç kişi birinci kitapta yardımcı oldular sağ olsunlar ama ne yazık ki umduğum gibi bir destekte olmadı.                                                                                                                                                                          
                    Ne ayıp ki O dönemin Adıyaman valisi ve şimdiki belediye başkanımız ayrıca diğer yöneticilerimiz bu konuda pek samimi diyeceğim bir alaka göstermediler, hatta kısaca makamlarına almadı dersek daha iyi olur. Görüyoruz ki makamlarına gittiğimde ziyarete benimle görüşmediler, aynı zamanda özel kalem müdürleri beni dilenci gördü ve dilenciye yapmış olduğu muameleyi yaptı ne yazık ki. Birde platformlarda Adıyaman’ı ve Adıyamanlıları severiz derler. Bunu da sözde diyorlar diyecem çünkü özde dediklerini sanmıyorum. Zaten sanata bakış açıları ve insana yaptıkları muamele burada belli oluyor. Benim sadece burada bunu dile getirmem başka bir amacım yok. Gerçi birçoğunuz azda olsa biliyorsunuz, tanıyorsunuz zaten. Neyse biraz kitaptan bahsedelim. Kitap şiir ağırlıklı az olsa birkaç kısa hikâye türünde yazı mevcut. Aşk ağırlıklı şiirler mevcut, bunun yanında aile, memleket hasreti, gurbet, günlük hayatta yaşanılan olaylar ve seçkin kişiler için yazmış olduğum şiirler kitapta mevcuttur. Şiirlerim genelde hatta birçoğu serbest tarzdadır. Karma karışık ve anlaşılmayan türde değildir kim okursa hemen anlar diyeceğim tarzdadır. Sanmayın dört dörtlük şiir yazıyorum, hatasız veya eksik yazmıyorum demiyorum sadece anlaşılacak dildedir demek istiyorum. Tabiî ki insanın hataları ve eksikleri ister istemez oluyor, önemli olan o hataları gidermek.
                         Hedefim ve amacım ilerde şair ve yazar olmak. Belki dersiniz ikinci kitabı çıkarıyorsun ama halen kendini şair olarak görmüyorsun, evet görmüyorum ama şunu da unutmayalım ki şair olmak kolay değildir. Kitap çıkarmakla insan kendine şair ve yazar diyemez ve de dememeli. Şiir benim için çok önemli tek sığındığım ve güvendiğim şeydir. Tabiki bunun yanında kimseye güvenmiyorum anlamına gelmez, başka şeylerde güvendiğim kişilerde vardır ama şiir benim yanımda farklı bir anlam, karakter ve analizdir. Bu konuyu fazla açmıyacam çünkü açarsam kafanızı karıştırabilirim, şiir yazanlar ve sevenler iyi bilirler ne demek istediğimi. Artık yavaş yavaş bitirmek zorundayım. Tek arzum elinizden gelen maddi ve manevi destekleri esirgememeniz, bana yardımcı olmanız, yalnız bırakmamanız başka bir isteğim ve arzum yok. Her şey para değildir bana göre. Gönül ister ki elde imkânlar ola kitabı ücretsiz dağıta, ama biliyorsunuz ki burada bir emek var. Zaten elde imkânlar yok, kitapta bedava çıkmıyor ne zorluklarla çıkıyor. Hele ki birde kendi imkânlarınla, tek başına yapıyorsan vay haline diyecek pek bir şey kalmıyor. Şimdilik ben sizden müsaade istiyorum, bu konuda yardım olan ve olmayan herkese teşekkür ederim. Tek isteğim benim gibi uğraşan ve yalnız olanlara destekte olmanız, unutmamanız. Saygılar…
 
 
İletişim cep:05385057653-05433514620