—otuz yıl sonra tekrar Çelikhan’dasınız. Nasıl buldunuz?
—çok değişmiş olarak buldum.
—Hayal kırıklığına mı uğradınız?
Hayal kırıklığı demeyelim ama en azında fiziksel bir değişim olmuş. Fiziksel değişimlerin karakterlere yansıyacağı bir gerçektir.30 yıl önce burada tüm evler toprak evlerdi. Şimdi ise hiçbir toprak eve rastlamadım. Hayat biraz daha sadeydi. Bakışlar biraz daha masumaneydi.
—Yani sizin tabirinizle “modern çağın insan öğüten çarkları” burayı da ezmiş midir?
O kadar değil ama o “bakirlik” tam anlamıyla gözükmüyor. Evet, hala tek bir bankası var, hala içki satan yerleri yok hala sokaklarda büyük şehirlerdeki insan manzaraları (günah akıtan manzaralar…) yok. Hala dükkânların önündeki eşyalar içeri alınmıyor. Yani hırsızlık korkusu yok. Lakin gözlerde bir başkalaşım his ettim. Bu da sanırım görsel medyanın iç âlemlere sirayet etmesinden kaynaklanıyor.
—Siz gelir gelmez ilçeyi baştan aşağıya tek başına gezdiniz. Sizi takip ederken hemen hemen her kesimle görüştünüz.30 yıl öncede böyle yapmıştınız. Nasıl bir tespit yaptınız?
—Ben insanların iç âlemlerini sorgulamak istedim. O zamandan bu güne kadar insanlardaki duygusal değişim görmek istedim. O zamanki saf düşünce yapısına farklı düşünceler sirayet etmiş midir diye gözlemlemek istedim. Ve şu tespiti yaptım o zamanki çocuklarla şimdiki çocukların hayal dünyası aynı, istekler ve idealler aynı hala burada işlemeye değer birçok istidatların olduğunu net bir şekilde gördüm.bu gençler bir yol göstericiye ihtiyaç duyuyorlar.bunları işleyecek mahir eller gerekli.
—Yani hala yine sizin tabirinizle; “Çelikhan duyan ve düşünen kişiler için bir şua” mıdır?
—Evet, hala o yöndeki ümitlerimi koruyorum.
—Biz şimdi 30 yıl önce yayınladığınız “Çelikhan diye bir yer” adındaki yazı dizinizi tekrar sitemizde yayınlayacağız. Bu yazı dizisiyle ilgili duygu ve düşünceleriniz nedir?
—Bence o yazıyı tekrar yayınlamakla çok iyi edersiniz. Çünkü o günden bu göne ışık tutan birçok nokta o çalışmada saklı. İlk defa “devlet terörünü” biz o yazıda kullandık. İlk defa “Ergenekon” örgütünü de o yazı dizisinin satır aralarında gösterdik. Ayrıca Çelikhan aynasında sosyalizm ve kapitalizmin insanlığa getirisi- götürüsünü de yansıttık. Bu vesileyle sanırım o yazı dizisi hala güncelliğini koruyor.
—Peki, sayın hocam Çelikhan ziyaretleri devam edecek mi?
Tabi ki! bundan sonra sanırım “elif dergisinin” her sene Anadolu çapında tanıtım ve kaynaşma çalışmalarımız olacak. ve her geldiğimde bir memleketim olarak uğrayacağım.hatta benim gayem buraya gelince bir koyun alıp sizlere bu güzelim dağların bir subaşında yedirmekti.bu sefer olmadı inşallah bir dahaki seferlerde bu dileğimi yerine getireceğim.
—Sabırsızlıkla bekleyeceğiz efendim.
—Koyunu yemek için mi yoksa benim gelmem için mi? bu seferde ben sorayım(gülüşmeler)
—Her ikisi de…
Röportaj: Sabri Altın
