Ahmet Kaya

Anlaşılmaz zamanlardık.
Gergin dönemlere yazılıyorduk.
Uçuşan kuşlara anlattılıyordun.
Çekiyordun yüzünü her şeyden.
Dışlamalara uğratmıştın, sözlerimi.
Çatal bıçak atılan türkü kadar, mahsundum.
Sana serilmekti, sevdam!
Dinlemeden vurduttun, ayrılık damgasını.
Türkiye kadar zariftin.
Nazlıdın.
Aşıklar kadar yaşayacağız deyip, umut ederdim.
Saldırgan köpeklere benziyen bir ayrılığa, rastlandık.
Kervan adlı bir türkü söyleyen, adam oluverdik.
Sürüldük sen adlı pasapot'la sensizliğe.
Dilim saz oldu;
Yüreğimse, Ahmet Kaya.
Bıraktın sensizlik içinde.
Kanadım, paris çizilmiş kenttim de... 02.01.2015