Diyarbakır’deki tarihi buluşma ve törenlerde Şiwan PERVER ve İbrahim TATLISES ‘in düet halinde söyledikleri türküydü… MEGRİ MEGRİ… Yani ağlama anne diyorlardı. İnşallah bu ülkede anneler ağlamasın bir daha…
Fakat programı izlerken birçok insan gibi bende ağladım, ağlıyordum. Onlarca yıldır varlığı inkar edilen bir halkın ülkenin Başbakanı tarafından selamlanmasına ağlıyordum. Hizmete, şefkate, muhabbete hasret bir bölgemizin devlet tarafından kucaklanmasına ağlıyordum. Bin yıllık kardeşliğimiz olan Kuzey Irak Bölgesel Kürdistan Başbakanının Diyarbakır’a ‘BARIŞ İÇİN GELDİM’ diyişine ağlıyordum. Şiwan PERWER’in 37 yıl sonra vatana dönüşünün hasretine ağlıyordum.
Asıl beni ağlatan ise; Sevgili Başbakanım Recep Tayip ERDOĞAN ‘ın Ahmet KAYA ‘yı ölümünün 13. yılında gurbette ölümünü hasretle anmasıydı.
Evet Ah! Ah! Keşke bu günleri görseydi. Sevgili Başbakanın Malatya’nın evladı dediği Ahmet KAYA Malatya da ki birçok kardeşimiz gibi aslen Çelikhan’lıydı. Kürtçe lakabı Ahmede Mahmudi Memedi Avike ‘ Bistikhan’lıydı. Bu ülkenin yetiştirdiği ender, yürekli, yerli sanatçılarından biriydi.28 Şubat karanlık günlerinde herkesin sus pus olduğu dönemde ‘Başörtüsü özgürlüğüne’ sahiplik edecek kadar mertti. Ben bu inancından dolayı, malum despot ve faşistler tarafından linç edildiğini düşünüyorum. Ahmet KAYA öyle bir Türkiye sevdalısıydı ki; Fransa da sürgünde, ölümünden önce katıldığı bir programda ‘Ben her zaman üşüyorum. Mevsim Yaz Olsa da, Kış Olsa da Üşüyorum. Beni üşüten kaloriferlerin yanmaması, yorganımın olmaması değil, beni üşüten VATANSIZLIKTIR’ Diyordu.
Evet, amcaoğlu; o hasret seni öldürdü. Cesedin dahi vatanına gelemedi, fakat sevgin, muhabbetin, cesaretin, özgürlük aşkın, demokrasi inancın, şimdilerde bütün Türkiye yi sarmış durumda ve dün ‘AĞLAMA’ Dediğin Diyarbakır da taçlandı.
Yıllarca Ahmet KAYA’nın Kardeşlik ve özgürlük için söylediği Türküleri kendi ideolojilerine malzeme yapan vefasızların aksine, gerçek dost olan Başbakan Recep Tayip Erdoğan’ın en çok sevdiği Diyarbakır da Ahmet’i anması bütün sevenleri gibi Malatya‘yı da Çelikhan’ı da hüzünlü bir sevince boğmuştur.
Eeey vefalı dost sevgili Başbakanım; Ahmet KAYA’nın Baba ocağı Çelikhan da sizi hiçbir zaman unutmadı. Bundan sonrada daha ziyadesiyle vefanıza vefa ile karşılık verecektir. Sadece Ahmet’i andığım için değil; sürdürdüğün “Barış ve Kardeşlik” projesi için, başörtüsünü tamamen serbest ederek bütün inançlı insanlara bu özgürlüğü tattırdığın için, minik bedenleri ile her sabah ‘Varlığım bir başkasına armağan olsun’ diye bağırtılarak yavrularımızın ruhunu ezilmekten kurtardığın için ,bütün Dünya mazlumlarının hamisi ve umudu olarak zalim, Bebek Katili İsraile “Van Munit” dediğin için,vesayetçi zihniyeti yıktığın için, dünyada ve bölgesinde Türkiye’mizi LİDER ülke yapan dik duruşunuz ve binlerce sayamayacağımız hizmetlerin için…Küçük hesaplara girmeden Size vefamız devam edecektir.
Amcaoğlu, ruhun şad olsun, mekanın cennet… Giderken bize demiştin ya şimdi ben sana diyorum ‘Hoşça kal iki gözüm hoşça kal’
M.Hanifi ACAR
